کتاب «مسجد آبی» روانه کتابفروشیها شد
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۴۲۶۳۳
به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «مسجد آبی» نوشته محسن ذوالفقاری به تازگی توسط نشر معارف منتشر و روانه بازار نشر شده است. این کتاب مجموعه خاطرات و اقدامات شهید بهشتی از مسجد امام علی (ع) هامبورگ است.
پیش از این کتاب «تشکیلات بهشتی» به قلم همین نویسنده، شامل نظرات تشکیلاتی شهید بهشتی است که با موضوعبندی خوب تحقیق و تدوین شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«مسجد آبی» در سه فصل «مقدمات و انگیزهها» «اقدامات و خاطرهها» و «سوالات و جوابها» تدوین شده است. در فصل اول شهید بهشتی از چرایی و چگونگی قبول مسئولیتشان و مختصری نیز از سفرشان به هامبورگ میگویند. فصل آخر مربوط به زمانی است که به ایران بازمیگردند و با سوالات مردم و خبرنگاران و بازجوییهای ساواک در خصوص سفرشان به آلمان و قبول بار سنگین امامت مسجد مواجه میشوند. فصل میانه که اصلیترین فصل کتاب هست اقدامات و خاطرات ایشان را شامل میشود که در مدت ۵ سال و دو ماه در آنجا مشغولیت داشتهاند. اصلیترین بخش این فصل گزارشی از فعالیتهای مرکز اسلامی است که در ۱۲ عنوان بیان شده است. ذیل هرکدام از سرفصلهایِ اقدامات نیز خاطرات و پیامهایی به بیان و قلم ایشان آمده است.
در معرفی این کتاب آمده است:
ایرانیان مقیم آلمان که عمدتاً تاجر، پزشک و دانشجو بودند گردهم درآمدند و جلسات مذهبی برای خودشان داشتند. آیتالله بروجردی با توجه به اخباری که احیاناً توسط تجار از هامبورگ به ایشان میرسید و نیز با شناختی که از آیتالله میرزا ابوالقاسم محمدی گلپایگانی داشتند، وی را در حدود سال ۱۳۳۰ ش (۱۹۵۱ م) به نمایندگی از سوی خود به هامبورگ فرستادند. با ورود و حضور ایشان در مدت کوتاهی جلسات و برنامههای مذهبی به شکل پررنگتری تداوم یافت. بعد از ایشان سید تقی طباطبایی این مسیر را ادامه دادند و جمعیت این جمع رو به فزونی یافت. بدین ترتیب در سال ۱۳۳۲ شمسی ضرورت ساخت مسجد مطرح شد.
این طرح مهم در قالب نامهای به سمع و نظر آیتالله بروجردی رسید. ایشان نیز ضمن موافقت، پیشاپیش مبلغ ۱۰ هزار تومن (معادل ۶ هزار مارک آن زمان) حواله کردند و شدند اولین بانیِ مسجد. در ادامه نیز تأکید فرمودند که: «مرغوبترین زمین برای این کار خریداری گردد. این مسجد باید در بهترین نقطه شهر که شایسته شأن مسلمانان و بیانگر همت والای آن باشد بنا شود» ایشان همچنین اصرار ورزیدند که مخارج خرید زمین و ساخت مسجد باید از پول پاک باشد. به هیئت مدیره ساختمان مسجد نیز تأکید فرمودند: «پولهایی را که حلال و حرام در آن مخلوط شده یا حتی پولهای مشکوک را از کسی قبول نکنید». دکتر بهشتی نیز با همین استدلال که «هر پولی لیاقت ندارد برای مسجد خرج شود»
سرانجام در روز نهم مهرماه ۱۳۳۶ (برابر با اول اکتبر ۱۹۵۷) زمین کنونی مسجد خریداری شد و به ثبت رسید تا با ساخته شدن آن چشمهای بینندگان نه به ظاهر و کالبد مسجد بلکه به جان و درونمایه مسجد روشن و منور گردد. انگار مسجد باید همینجا ساخته میشد تا اینگونه زلالیت معنویت الهی در مقابل زرق و برق تمدن غربی را به رخ بکشاند و آبی بشود بر آتش داغ غربپرستان.
بعد از فوت آیتالله بروجردی، آقای محققی حدود دو سالی بر مشکلات پیشآمدهی پیش پایشان صبر و مقاومت کردند. سپس تصمیم گرفتند به ایران بازگردند به امید اینکه گشایشی حاصل شود و با دست پر به آلمان بازگردند و یا یک نیروی تازهنفس جای ایشان را پر کند و مسئولیت ادامه فعالیتها را بر دوش بگیرد. ایشان نهایتاً در دی ماه ۱۳۴۲ بعد از ۸ سال فعالیت درخشان تصمیمشان را عملی کردند. با بازگشت ایشان به ایران روند کار ساختمان مسجد بهطور کامل متوقف گردید. هیئت ساختمانی مسجد به بانکهای آلمانی بدهکار شد. فشارها آنها به نقطهای رسید که نزدیک بود زمین مسجد را به حراج بگذارند. علاوه بر این روند کند اجرای ساخت مسجد و ناتمام ماندن ساختمان آن، موجبات نارضایتی و گلایههای شهرداری هامبورگ را هم فراهم ساخت. همین امر سوژه روزنامهها شد. بعد از حدود چهار سال از گلنگزنی مسجد که روزنامهها، آن موقع در مورد آن، مطالبی با تیترهای «شرقزمین در کنار آلستر» یا «منظره آلستر با مسجد» منتشر میکردند حال مقاله مینویسند با تیتر «مسجد متروکه»!
اما این وضعیت خیلی دوام نیاورد. خیلی زود مردم ایران نگذاشتند مسجد مایه آبروریزی و لکه ننگ برای مسلمانان بشود. محمد خسروشاهی یکی از بازرگانان ایرانی توانست نظر مثبت نمایندگان مردم و اتاق بازرگانی تهران را جلب کند و مشارکت مردم در ساخت مسجد را به کار بیندازد. مردم میتوانستند با پرداخت یک ریال اضافی از بابت مصرف قند و شکر وارداتی در ساخت مسجد هامبورگ کمک کنند. بدین ترتیب مبلغ ۴۰۰ هزار مارک به حساب مسجد واریز شد و تقریباً تمام بدهکاریهای مسجد به بانکها و شرکتهای مربوطه تسویه و دوباره ساخت و ساز مسجد از سر گرفته شد. قطره قطره یک ریالیهای مردم، وانگهی دریایِ مسجد امام علی شد. الحمدالله.
مشکل بزرگتر از پول، نبودِ امام بود. مسجد حدود ۲ سالی بدون امام و عالم دینی کجدار و مریز سیر کرد. فعالیتها حداقلی شده بود و ساخت مسجد به کندی هرچه تمامتر پیش میرفت. لذا آبان ۱۳۴۳ هیئت ساختمانی مسجد نامهای بدین منظور تنظیم کردند و برای آیتالله میلانی فرستادند.
آیتالله میلانی نظر قطعی و حتمیشان برای این سمت سید محمد حسینی بهشتی بود. کسی که از لحاظ علوم دینی متبحر و سرشناس است. از انقلابیون طراز است. به چند زبان خارجه (انگلیسی، فرانسه و عربی) مسلط است و حتماً و قطعاً قدرت فراگیری زبان آلمانی هم در کمترین بازهزمانی هم دارد. سرانجام دکتر بهشتی با تقاضای آیتالله میلانی و اصرار آیتالله شیخ مرتضی حائری و استاد محمد تقی فلسفی مسئولیت سنگین مسجد هامبورگ را پذیرفت. سپس آیتالله میلانی در تاریخ دوم فروردین ماه ۱۳۴۴ ش یعنی یک ماه قبل از حضور دکتر بهشتی نامهای به هیئت ساختمانی مسجد فرستادند و نوید حضور ایشان را دادند.
مسجد امام علی با حضور دکتر بهشتی آوازهاش در آلمان و اروپا پر شد. او ابتدا ساخت مسجد را تکمیل کرد و بعد به دنبال تسهیل ساخت انسان افتاد. پروژهای که خود ایشان آن را «سهل ممتنع» میدانستند. او با تسریع روند انسانسازی و ترویج اسلام ناب محمدی و تقبیح خرافات و بیبندوباریها مسجد امام علی را در دل اروپا همچون نگین فیروزهای پرفروغ کرد که نور آن هنوز که هنوز است فطرت پاک هر انسانی را روشنایی میبخشد.
اروپاییها و آلمانینشینها مسجد امام علی را به خاطر معماری آبیرنگش آن را مسجد آبی نامیدهاند. اما من معتقدم آن جمع کوچک مسلمان که اول از همه آروزی مسجدی داشتند و بعد اولین کمک مالیِ عالم فرزانه آیتالله بروجردی برای ساخت مسجد و بعدتر تمام تلاشهای ریز و درشتی که هرکسی برای ترویج تفکر اسلامی کشیدند و میکشند همچون رودهای زلالی هستند که در اقیانوس آبی مسجد امام علی جمع شدهاند و آن را به مرکز هدایتی تبدیل کرده که آثار و برکات آن تا قیامِ قیامت جاری و ساری است بر تمام مسلمانان جهان.
این کتاب با ۲۲۴ صفحه و قیمت ۹۹ هزار تومان عرضه شده است.
کد خبر 5918488 فاطمه میرزا جعفریمنبع: مهر
کلیدواژه: نشر معارف کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب آیت الله بروجردی فلسطین معرفی کتاب نمایشگاه کتاب لبنان کتاب و کتابخوانی طوفان الاقصی انقلاب اسلامی ایران بیمارستان المعمدانی رژیم صهیونیستی لبنان اسرائیل رونمایی کتاب ایالات متحده امریکا نقد کتاب آیت الله بروجردی آیت الله میلانی مسجد امام علی دکتر بهشتی ساخت مسجد مسجد آبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۴۲۶۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بهشتی از ۱۶۱ هزار یار مهربان/ اینجا ملک رفاقت و اعتماد است
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، ونوس بهنود- در دل یک مرکز تجاری جایی که انتظار نمیرود، بهشتی از 161 هزار یار مهربان تو را فرامیخواند. باغی از کتابها که میتوانی رایگان امانت بگیری.
محمد رحیم شربت ملکی زمانی کتابفروشی داشت. اما اتفاقی موجب شد عطوفت انسانی را ارجح دانسته و کتاب را از دنیای داد و ستد پول و زر به دنیای تبادل اندیشه و عشق بکشاند.
در گفتگویی که از وی در فضای مجازی موجود است میگوید زمانی که میدیدم کسی به کتابخانه مراجعه میکند و قدرت خرید ندارد، متأثر میشدم. دنبال فکری بودم که بتوانم کتاب را به دست کتابخوان واقعی برسانم.این بود که ماجرای استتثناییترین کتابخانه ایران زمین شکل گرفت.
آقای ملک مدتی بعد از ماجرای مراجعات افراد به کتابفروشی این مجموعه را تبدیل به کتابخانهای جهت امانت کتاب کرد. برای زنده نگاه داشتن یاد و خاطره پدر و مادرش و ایجاد چرخههای دانش افزایی و مطالعه، باغ کتاب ملک در مرکز تجاری ولنجک متولد شد. مالک این مجموعه حتی برای اینکه میزبان خوبی باشد در سال 75 مرکز کارشناسی و در سال 81 مدرک کارشناسی ارشد خود از رشته کتابداری و اطلاعرسانی را ضمیمه بینش متعالی خود ساخت.
131 هزار کتاب در گردش
این مجموعه که همنشینی 161 هزار کتاب است در طول زمان با همت مردم توسعه یافته است و امروز گفته میشود، نیمیاز کتابها اهدایی خود مردم است. در وضعیت فعلی نیز حدود 131 هزار کتاب از تعداد کل کتابها در سراسر ایران و در شهرها و روستاها در گردش بوده و امانت در دست مردم است.
کتابها تا چندی پیش حتی به صورت موضوعی نیز قفسهبندی نشده بود و مخاطب با ورود به این ملک، با دریایی از کتابها مواجه میشد و باید میگشت تا الماسی که به سراغش آمده پیدا کند. با قفسهبندی موضوعی بازدیدها بیشتر هم شده است.
موضوعاتی از جمله منطق، فلسفه، ادبیات، ادیان و مذاهب، کودک و نوجوان، زبانهای خارجی، شعر، ادبیات و رمان و حتی کتابهای درسی دیده میشود و اینطور نیست که کتابها کیفیت لازم را نداشته باشد بلکه مردم با شور و اشتیاق بهترین و حتی کمیاب ترین کتابهای خود را به این مجموعه اهدا میکنند.
ببرید و 6 ماه بعد برگردانید
نه تنها در این کتابخانه فهرست جستجوی کتاب نیست بلکه مقولهای به نام عضویت نیز وجود خارجی ندارد. در باغ بهشت کتاب به روی همه گشوده است و از 10 صبح لغایت9 شب در تمامی روزهای هفته در خدمت علاقهمندان است. حتی قفسهای در خارج از کتابفروشی با هزاران کتاب تعبیه شده که در صورت تعطیلی کتابخانه علاقهمندان بتوانند از آن جا کتاب خود را تهیه کرده و دست خالی نروند.
این مجموعه بر اساس اعتماد و رفاقت بنا شده و برای امانت کتابها هیچ مدرکی و حتی نام نویسی وجود ندارد. مراجعان کتابها را میبرند و در صورتی که ساکن تهران باشند تا 6 جلد و در صورتی که از شهرستانها آمده باشند تا 8 جلد میتوانند کتاب با خود ببرند.
اما به گفته فعالان این کتابخانه، مردم اغلب کتابها را بر گردانده و حتی کتاب هم برای هدیه میآورند. شعار باغ کتاب ملک این است که اگر قادر نبودید کتاب را برگردانید حداقل به فرد دیگری برسانید تا او نیز مطالعه کند و گردش مطالعه برقرار بماند.
افرادی که در داخل ایران سکونت دارند میتوانند کتابهای امانی را تا 6 ماه در نزد خود نگه دارند و افرادی که خارج از کشور هستند تا یک سال میتوانند کتابها را در اختیار داشته باشند.
میتوان گفت در وضعیتی که سه هزار و 741 باب کتابخانه عمومی در کشور فعال است، باغ کتاب ملک به سادگی با ایجاد فضایی از دوستی و نشاط و اعتماد متقابل بیش از کتابخانههای عمومی بازدید و مراجعه کننده داشته است و جالب آنکه هیچگاه نیازی به ارائه گزارش از عملکرد خود نداشته و در شبکههای اجتماعی محور اصلی را تقدیر از اهداکنندگان کتاب و چهرههای اهل قلم و خود مردم قرار داده است.
انتهای پیام/